Είναι προφανές ότι το «πολεμικό μέτωπο» του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον τηλεοπτικών καναλιών, κυρίως δε του Mega, έχει αναχθεί σε βασικό στοιχείο της πολιτικής – προεκλογικής τακτικής του. Τι προσδοκά από αυτό η Κουμουνδούρου;
Η αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στοχεύει σε αρκετά ... τρυγόνια με την «ομοβροντία» αυτή.
Πρώτον: Δείχνει «συνέχεια και συνέπεια» σε μία τακτική, η οποία έγινε αισθητή πριν από τις εκλογές του Μαϊου, όταν ο Αλέξης Τσίπρας αρνήθηκε να ανταποκριθεί σε πρόσκληση του Mega . Οπως είναι γνωστό, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ αιτιολόγησε τότε την άρνησή του, λέγοντας ότι το κανάλι είχε τηρήσει τακτική αποκλεισμού εναντίον του για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η επιλογή αυτής της σύγκρουσης δεν απέβη επιβλαβής για τον ΣΥΡΙΖΑ- κάθε άλλο. Κατά συνέπεια η Κουμουνδούρου δεν έχει κανένα λόγο να την άρει ή να την αμβλύνει.
Δεύτερον: Η Κουμουνδούρου προφανώς εκτιμά ότι το Mega καταγράφεται ως «βασικός πυλώνας του συστήματος» στη συνείδηση μεγάλου τμήματος της κοινής γνώμης. Έτσι, το «μέτωπο» εναντίον του συγκεκριμένου καναλιού καλείται να υπογραμμίσει την επάρκεια «αντισυστημικής αποφασιστικότητας» του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι απαραίτητο αυτό για την Κουμουνδούρου; Σίγουρα είναι χρήσιμο. Ας ληφθεί υπόψη κάτι: Η «στρογγυλοποίηση» και η «λείανση» που έχει υποστεί η γραμμή της Κουμουνδούρου για το Μνημόνιο προκάλεσε δυσφορία σε κάποιο τμήμα του εκλογικού σώματος, το οποίο αμφιταλαντεύεται πχ μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, ή μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και του αξιώματος ...«όλοι ίδιοι είναι».
Μπορεί να μην πρόκειται για μεγάλο αριθμητικά εκλογικό – κοινωνικό φάσμα, αλλά υπό συνθήκες εκλογικού «ντέρμπι» με τη Νέα Δημοκρατία τίποτε δεν είναι αμελητέο. Εξάλλου η εικόνα ενός ΣΥΡΙΖΑ που συνεχίζει να ανεμίζει «αντισυστημικές σημαίες», παρά το ευδιάκριτο... «νέρωμα του κρασιού» σε ότι αφορά τη δανειακή σύμβαση, για την Κουμουνδούρου είναι βασική επιδίωξη, ώστε να συνεχίσει ο πολιτικός σχηματισμός του κ. Τσίπρα να φαντάζει ως κάτι ριζικά διαφορετικό από τα άλλα κόμματα.
Εντείνοντας λοιπόν τη μάχη εναντίον των «καναλαρχών» και ιδίως εναντίον του Mega, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ευελπιστεί ότι επιβεβαιώνει την αντιπαλότητά του προς όλους τους ... πυλώνες του κατεστημένου.
Επιχειρεί να «στριμώξει» τα άλλα κόμματα...
Τρίτον: Σε μία εποχή στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ βάλλεται πανταχόθεν για τις οικονομικές του προτάσεις, κατηγορούμενος ενίοτε και για φαινόμενα (πχ απόσυρση τραπεζικών καταθέσεων) που παρατηρούνται από το ...2010, η Κουμουνδούρου εμφανίζει μια θέση «εισπρακτικής» υφής: Ότι τα κανάλια οφείλουν να καταβάλλουν το ποσό των 500 εκατομμυρίων ευρώ, για να λάβουν τις άδειες.
Η θέση αυτή ασφαλώς δεν απαλλάσσεται από την κατηγορία ότι προκαλεί παρενέργειες: Εάν σήμερα ζητηθεί από τα κανάλια να καταβάλλουν «εδώ και τώρα» ό,τι τους αναλογεί από το συγκεκριμένο ποσό, πολλά θα καταρρεύσουν. Δεν παύει ωστόσο να είναι μια θέση που σηματοδοτεί τη στόχευση στα ... πορτοφόλια «βαρόνων, εχόντων και κατεχόντων», σε αντιδιαστολή προς την αφαίμαξη μισθωτών, συνταξιούχων και μικρομεσαίων.
Τέταρτον: Με αυτήν τη γραμμή ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να δείξει ότι η «διαπλοκή» ταυτίζεται με την επιβολή των Μνημονίων, καθώς και με την προπαγανδιστική – επικοινωνιακή στήριξη προς αυτά. Έτσι, με τη μεταβατική ιδιότητα, οι «μνημονιακές» πολιτικές δυνάμεις κατατάσσονται στους υποστηρικτές και συμμάχους της «διαπλοκής».
Πέμπτον: Κατ' αυτόν τον τρόπο ο ΣΥΡΙΖΑ ελπίζει να προκαλέσει αμηχανία σε κόμματα, όπως πχ η ΔΗΜΑΡ, τα οποία τάσσονται μεν εναντίον των Μνημονίων και της «διαπλοκής», αλλά δεν θα ταυτίζονταν με την Κουμουνδούρου σε έναν μόνιμο «πόλεμό της» με μεγάλα ΜΜΕ.
πηγή: iefimerida.gr
